17 ارديبهشت 1402 - 07:21

سهم کاربران از طرح اتصال پیام‌رسان‌های داخلی

فاز اول طرح «اتصال متقابل» بین چهار پیام‌رسان ایرانی ایتا، بله، آیگپ و گپ، در پنجمین روز اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، برگزار و به این ترتیب به صورت رسمی از این قابلیت پیام‌رسان‌ها رونمایی شد.
کد خبر : 14118

پایگاه رهنما:

آئین رونمایی از فاز اول طرح «اتصال متقابل» بین چهار پیام‌رسان ایرانی ایتا، بله، آیگپ و گپ، در پنجمین روز اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، برگزار و به این ترتیب به صورت رسمی از این قابلیت پیام‌رسان‌ها رونمایی شد. شاید پیش از این مهم‌ترین اشکال نرم‌افزاری پیام‌رسان‌های داخلی در مقایسه با پلتفرم‌های خارجی؛ تعدد این پیام‌رسان‌ها، سطح پایین جذابیت و عدم تجمیع کاربران در فضایی مشابه شبکه‌های اجتماعی بود. اشکالاتی که از همان ابتدای ظهور این نسل بومی پیام‌رسان‌ها، کار را برای باقی ماندن در گود رقابت سخت‌تر می‌کرد و خطر عدم استقبال و بالاتر از آن شکست و عدم موفقیت در کمین فعالان این عرصه بود.

حالا چند ماهی از جدیت در فیلترینگ پیام‌رسان‌های وارداتی می‌گذرد و کاربران حضور در فضای چهار سکوی ایرانی «بله»، «ایتا»، «گپ» و «آی‌گپ» را تجربه می‌کنند. چهار سکو با امتیازات و نقاط ضعفی که شاید مهم‌ترین آن جزیره‌ای بودن و عدم ارتباط بین کاربران هر چهار پیام‌رسان بود.

مشکلی که از سال گذشته وعده حل آن با توسعه زیرساخت پیام‌رسان‌ها و اجرای طرح یکسان‌سازی و اتصال داخلی یا همان (اینترکانکشن)  از سوی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات داده شد. اتصال به معنای ایجاد امکان ارسال پیام از مبدأ یک پیام‌رسان ایرانی به سایر سکو‌های مشابه به گونه‌ای که کاربران هر یک از آن‌ها می‌توانند به مخاطبان خود در سه سکوی دیگر پیام ارسال کنند.

خوشبختانه نحوه بهره‌وری از این امکان جدید برای مخاطبان آسان است و تنها با به‌روز رسانی هر یک از پلتفرم‌ها و فعال نمودن قابلیت ارتباط داخلی کاربران خواهند توانست از مزایای این طرح استفاده نمایند.

الزام اتصال پیام‌رسان‌های بزرگ با پیام‌رسان‌های بومی پیش از این در کشور‌های اروپایی و به طور مشخص در سال ۲۰۲۲ از سوی اتحادیه اروپا در بخشی از قانون بازار‌های دیجیتال (DMA) در سال ۲۰۲۲ تصویب شد و به دنبال آن پیام‌رسان‌های بزرگ فعال در اروپا از سال ۲۰۲۳ میلادی مکلف به پیاده‌سازی امکان اتصال متقابل با پیام‌رسان‌های کوچک‌تر شدند.

این طرح هنوز در ابتدای راه است و بدون تردید تا رسیدن به بلوغ زیرساختی راه درازی در پیش دارد، اما سؤال اینجاست که عملیاتی شدن این طرح و افزوده شدن یک قابلیت به پیام‌رسان داخلی جدا از همراه شدن با جریان پیشرفت زیرساخت پلتفرم‌ها در جهان، تا چه حد به ارتقاء کمی و کیفی پیام‌رسان‌ها کمک خواهد کرد. آیا صرف یکسان‌سازی، جاذب مخاطب خواهد بود و یکپارچه شدن پلتفرم‌ها راهکار مناسبی برای رفع نقاط ضعف آن‌ها خواهد بود یا قرار است درمانی گذرا باشد برای اشکالاتی که هنوز گریبان گیر چهار پیام‌رسان برتر ایرانی است.

به بیان دیگر سهم کاربران و فعالان مجازی از این طرح چیست؟ کسب وکار‌هایی که در فضای بی سامان شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام تا مرز ورشکستگی رفته و قرار بوده با وعده مسئولان در فضای پیام‌رسان‌های داخلی رونق بگیرد چه سودی از این یکسان‌سازی خواهند برد؟

و مهم‌تر از همه اینکه آیا می‌توان به آینده این طرح و طرح‌هایی از این دست خوشبین بود و  امیدوار که در عرصه رقابت سخت و تنگاتنگ با پیشرفت علم و تکنولوژی، سکو‌های ایرانی مانند ۴۰ سال گذشته افتخار را سهم مخاطب خود کنند.

ارسال نظرات